این وبگاه برای کمکی هر چند کوچک به دانشجویان شیمی دانشگاه پیام نور احداث شده است.شما دوستان عزیز می توانید با ارسال نمونه سوال و جزوات خود ما را یاری فرمایید.*مطالب شما با نام خودتان منتشر خواهد شد*.

در این وبگاه میتوانید جدید ترین نمونه سوالات پیام نور.جزوات درسی و گزارش کار آزمایشگاه را به طور رایگان دریافت کنید.

 ..برای بازدید کامل وبگاه از    استفاده کنید..

http://s5.picofile.com/file/8122675350/DMG.pdf.html

بر روی لینک کلیک کنید

http://s5.picofile.com/file/8122674200/p39oxbenzoine_pacho.pdf.html

بر روی لینک کلیک کنید

http://s5.picofile.com/file/8122673600/asid.pdf.html

بر روی لینک کلیک کنید

دکتر کوروش کلانترزاده، دانشیار دانشگاه (آر.اِم.آی.تی.)به همراه (مایکل استرانو)، دانشیار دانشگاه (اِم.آی.تی.) آمریکا نوعی نیرو کشف کرده اند که بازده آن به نسبت منبع اولیه انرژی سه تا چهار برابر مقداری است که در حال حاضر بهترین باتری های «لیتیوم- یونی» قادر به تولید آن هستند.

این دو پژوهشگر در حال کار بر روی اندازه گیری شتاب یک واکنش شیمیایی در طول نانو لوله ها بودند که به شکلی تصادفی قدرت تولیدی از واکنش را کشف کردند. در پی این دستاورد، زوج علمی فوق تصمیم گرفتند که تخصص های خود را هم کاسه کنند و برای اکتشاف دقیق تر این پدیده به همکاری با یکدیگر ادامه دهند
دکتر کوروش کلانترزاده می گوید که سیستم آزمایشی او، بر پایه یکی از مواد برگرفته از فن آوری نانو -نانو لوله های کربنی -طراحی شده است.
وی می افزاید: چیزی که در گذشته از دید دانشمندان مخفی مانده بود ویژگی مولد قدرت بودن این ماده است.

درباره جزئیات این روش دکتر کوروش کلانترزاده  توضیح می دهد: وقتی یک سر نانو لوله دارای پوشش سوخت نیتروسلولز را مشتعل کردیم، یک موج انفجار در طول لوله به جریان افتاد. بدین ترتیب متوجه شدیم که نانو لوله ها رسانایی عالی برای حرارت ناشی از اشتعال سوخت هستند، مهمتر اینکه موج انفجار یک جریان الکتریسیته قوی نیز تولید می کند.
کشف تأثیر خاصیت رسانایی مضاعف نانو لوله ها بر عملکرد موج انرژی حرارتی در طول این لوله ها، به گفته کوروش کلانتر زاده، دانسته های متعارف را در شاخه «دما برق» زیر و رو خواهد کرد.
وی می گوید: روش ما نخستین راهکار عملی تولید قدرت در مقیاس نانو، با استفاده از تأثیر دمابرق، از طریق حل مسئله عملی بودن کار با چنین ابعاد بسیار کوچکی است.
اما آیا این روش در آینده برای تولید نیرو مورد استفاده بشر قرار خواهد گرفت؟ به عقیده دکتر کلانتر زاده :برای مهار کردن این امواج هنوز چند مسئله وجود دارد که پژوهش ها و بررسی های بیشتری را می طلبد، اما در نهایت نتیجه این پژوهش ها مشخص خواهد کرد که آیا این امواج در آینده جایی دارند یا خیر.

دکتر کلانتر زاده مدرک کارشناسی مخابرات از دانشگاه شریف وکارشناسی ارشد از دانشگاه تهران و دکترای نانو الکتریک از دانشگاه ملبورن را دارد.

زغال سنگ، نفت و گاز طبيعي جزء سوخت های فسيلی هستند که انرژی خورشيد در آنها به وسيله ترکيبات شيميايی فرايند فوتوسنتز ذخيره شده است.

محققان شيمی معدنی زيستی معتقدند چنانچه از اين فرايند نسخه برداري شود منبع پايان ناپذيري از انرژی آزاد کربن دی اکسيد در دسترس خواهد بود و به اين ترتيب فوتوسنتز مصنوعی مي تواند منابع انرژی را برای آينده بهبود بخشد.
اين گروه از دانشمندان توانسته اند ساختار کمپلکس فرآيند فوتوسيستم(II) را شناسايی کنند. اين کلاستر که حاوی منگنز است مي تواند آب را به وسيله نور خورشيد تجزيه کند و علاوه بر اکسيژن مولکولی، پروتون و الکترون تشکيل مي شود که ترکيب شده و هيدروژن مولکولی توليد مي نمايد. تاکنون از نظر فني ممکن نبوده که اين مرحله تعيين کننده در فرايند فوتوسنتز را به طور مناسب و دقيق بازسازی کنند.
در يک کلاستر کامل چهار اتم منگنز، يک کلسيم و دست کم پنج اتم اکسيژن به يکديگر متصل می شوند ولي نکته مجهول نظم هندسي اين اتم ها در ساختار کلاستر است. دانشمندان حداقل 15 روش را براي پيدا کردن ترتيب منگنز و اکسيژن بررسی کرده اند.محققان توانستند به کمک کارهای آزمايشگاهی و تئوری ترتيب صحيح را براي اين اتم ها پيدا کنند. آنها به وسيله کامپيوتر تمام حالت های ممکن برای ترتيب اتم ها در تئوری را با نتايج حاصل از آزمايشها مقايسه کرده و در آخر يک ساختار صحيح برای چهار اتم منگنز با پل اکسيژن به دست آمد. تنها دو نکته جزئي مبهم در اين زمينه باقی مانده است. بر طبق اين داده ها سه امکان براي جهت گيری کلاستر در پروتئين فوتوسيستم (II) و چهار موقعيت ممکن برای اتم کلسيم وجود دارد.
آنها اکنون اساس ساختمانی ترکيبی را که در فرايند شکافت آب به کار مي روند و براي فهم مراحل مختلف واکنش ها در فوتوسنتز الزامي است، مي دانند و به اين ترتيب يک مرحله ديگر به توسعه کاتاليزگرهای مصنوعی در تهيه هيدروژن نيز نزديک تر مي شوند.

پژوهشگران ایرانی موفق به ساخت و اصلاح عملکرد غشاء نانوفیلتر سلولز استات جهت جداسازی سموم نیتروآروماتیکی از آب شدند. فرآیندهای غشایی به علت دارا بودن مزایایی مانند کارایی بالا در تصفیه آب و پساب و استفاده مجدد از آب‌های آلوده ،سادگی عملیات، عدم استفاده از مواد شیمیایی و صرف هزینه کمتر به عنوان راهکاری مفید در این طرح بکار گرفته شده است.

نانوفیلترها که دسته‌ای از غشاءها هستند توانایی جداسازی ذرات در اندازه نانومتر را دارا هستند وکاربردهای فراوانی در علوم و صنایع دارند که از آن جمله می‌توان به تصفیه آب، پساب شهری و صنعتی، انواع صنایع شیمیایی، داروسازی و ... اشاره نمود.

پلیمر سلولز استات به علت آبدوستی بالا، مقاومت خوب در برابر حلال‌ها و همچنین هزینه پایین، یکی از انتخاب‌های محققین برای ساخت غشاءهای نانوفیلتر است. با این وجود، غشاءهای ساخته شده از این پلیمر، نسبتا متراکم و دارای لایه سطحی با ضخامت بالا است که این امر منجر به کاهش نسبتا زیاد فلاکس عبوری و نیز کاهش عملکرد کلی غشاء نانوفیلتر می‌گردد. به همین علت، محققین این طرح اهداف خود را در راستای بهبود ساختار نانوفیلترهای سلولز استات و بهبود عملکرد آن‌ها با استفاده از سورفکتانت آنیونی سدیم دودسیل سولفات (SDS) جهت جداسازی سموم نیروآروماتیکی از آب تحت شرایط عملیاتی مختلف و ارتقاء سطح عملکرد انتخاب کردند.

دکتر نگین قائمی، عضو هیات علمی گروه مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی کرمانشاه، درباره‌ی این تحقیقات گفت: در این تحقیق، ابتدا غشاء نانوفیلتر سلولز استات با استفاده از روش جدایش فازی ساخته شد و سپس جهت اصلاح ساختار و خواص آن، از سورفکتانت آنیونی سدیم دودسیل سولفات (SDS) در غلظت‌های مختلف استفاده گردید. پس از ساخت و اصلاح، تجهیزات خاص ارزیابی نظیر انواع میکروسکوپ‌ها جهت بررسی ساختار و آزمایش‌هایی جهت بررسی آبدوستی و بار سطحی نانوفیلترها مورد استفاده قرار گرفت. در انتها، دو پارامتر مهم، فلاکس و درصد پسدهی سموم نیتروآروماتیکی تحت شرایط محیطی مختلف، جهت ارزیابی عملکرد نهایی نانوفیلترها مورد بررسی قرار گرفتند.

از ویژگی‌های این طرح، می‌توان به استفاده از سورفکتانت آنیونی سدیم دودسیل سولفات (SDS) به عنوان ادیتیو اصلاح کننده، اشاره کرد که علاوه بر کاهش اندازه حفرات نانوفیلتر و افزایش بار در راستای افزایش دافعه ذرات از سطح نانوفیلتر، باعث تغییر چشمگیری در جذب سطحی مواد بر سطح نانوفیلترها شده است.

وی در این باره توضیح داد: دافعه بار بین نانوفیلتر و حل شونده پس از اصلاح فیلتر اولیه افزایش یافته و در نتیجه عملکرد فیلتر در جداسازی سموم بهبود یافته و با توجه به آنالیزهای انجام شده مشخص شد که اندازه حفره‌های نانوفیلتر پس از اصلاحات انجام شده بر روی آن، به مقادیر کمتری نسبت به فیلتر اولیه کاهش یافته است.

جمهوری اسلامی ایران در سال 2013 همانند سال گذشته جایگاه هشتم دنیا در تولید مقالات فناوری نانو را در اختیار دارد. کشورهای چین، آمریکا و هند به ترتیب اول تا سوم هستند